Sunday, July 09, 2006

I Feel Good!



მე ახლა ჩემი თავის მეტი არავინ მადარდებს, იმიტომ რომ არც არავის ვადარდებ სხვას... არც მოვითხოვ და სურვილიც არ მაქვს... ბედნიერიც კი ვარ...
მოსაწევი მინდა... სითბო... ფილტვებში და ტვინში... და მეტი არაფერი... ყველაფერი მითია ცხოვრებაში... სიყვარულიც, სიძულვილიც... ვცივდებით ისევე როგორც გუშინდელი პურის ნაჭრები, რომელიც უაზრობის ბასრი დანით ერთმანეთს დააცილეს... ერთმანეთისთვის აღარ ვიარსებებთ და დარჩება ბოლოს ჩვენგან მხოლოდ ნამცეცები, მერე ამ ნამცეცევს ტარაკანა წაიღებს თავის შვილთან... ისიც შეგვჭამს, გაიზრდება და მერე როცა გაზის ქურის უკნიდან გამოძვრება, ვიღაძის ფეხიდან წაძრობილი ჩუსტი იატაკზე გაასხმევინებს ტვინს...

ვოტ... ტაკ... ერთია, ადამიანი უფრო მნიშვნელოვანს ირჩევს ცხოვრებაში... როცა მთლიან პურის მთლიანობაზე მნიშვნელოვანი ამ პურზე წასმული კარაქია, მაშინ ეს პური ნაწილებად უნდა დაიჭრას... ამის ღირსია მხოლოდ... ის იმსახურებს იატაკზე გასხმული ტარაკნის მუცელში ნამცეცებად ყოფნას...

ჟალკა ტარაკანუ...

No comments yet

This template is modified by Spieler